تبلیغات خدمات عمومی

تبلیغات خدمات عمومی

تبلیغات خدمات عمومی

تبلیغات خدمات عمومی [public service advertising] یا PSA ، نوعی تبلیغات است که برای اشاعه پیام های اجتماعی و غیر تجاری به کار میرود. مثلا تبلیغات بهداشت عمومی، صرفه جویی در مصرف آب، و حفاظت محیط زیست.در بعضی از کشور ها رسانه ها سهمیه ای برای درج رایگان این نوع تبلیغات قایل میشوند. در تبلیغات PSA دو عامل اساسی وجود دارد:

1. قدرت و اعتماد پذیری رسانه ها
2. کیفیت برنامه تبلیغات

برای مثال در کشور های آفریقایی که هیچ یک از دو عامل فوق وجود ندارد،تبلیغات مقابله با بیماری ایدز با شکست مواجه گردید و در نتیجه، امروزه درصد باور نکردنی از جمعیت آفریقا مبتلا به ایدز شده اند، و آمار مبتلایان روز به روز افزایش مییابد. در مقابل آمریکا که در اوایل دهه 1980 دارای آمار مبتلایان بالایی بود،با داشتن رسانه های قوی و اجرای برنامه تبلیغاتی موثر، بر بیماری غلبه پیدا کرد و آمار آن به سرعت رو به کاهش رفت . تفاوت PSA  با پروپاگاندا در این است که پروپاگاندا معمولا  منافع و خواسته های پیام دهنده را منعکس میکند و هدف آن فقط ترغیب است. اما PAS حاوی منافع عموم مردم است و بر اساس منافع عموم مردم تدوین می‌شود.در تبلیغات PSA نیز همانند تبلیغات تجاری از فضا و زمان رسانه ها استفاده می‌شود  و از این روی ، باید تبلیغات مطابق برنامه ای  اجرا شود که بازدهی فضا و زمان را به حداکثر برساند. برنامه تبلیغاتی خدمات عمومی ، از نظر کلیات، مشابه برنامه های تبلیغاتی تجاری است. یک برنامه ی PSA (همانند برنامه ی تجاری) را میتوان به هفت بخش تقسیم کرد:

1. تحلیل موقت
2. شناسایی مخاطبان مقصد
3. تعیین هدف های تبلیغات
4. طرح ریزی رسانه ها
5. بودجه بندی
6. تدوین آگهی ها
7. نشر و بخش آگهی ها

تا اینجا برنامه تفاوت چندانی با برنامه های تبلیغاتی تجاری ندارد. تنها تفاوت عمده این است که در برنامه های تجاری ،بودجه بندی برنامه در مراحل اولیه انجام می‌شود،اما در PSA بودجه بندی پس از طرح ریزی رسانه ها انجام می‌شود. علت این است که در تبلیغات PSA  معمولا آزادی بیشتری برای بودجه بندی وجود دارد و مدت زمان تبلیغات طولانی تر است. شرح جزییات مراحل فوق، تفاوت های بین تبلیغات تجاری و PSA  را نشان میدهد.